Nieuws

… aldus Bart De Wever in The Cooke & Verhulst show. Wat een lege ponybedoening is me dat zeg.

De kiezers zijn al jaren misnoegd en er is tijdens de afgelopen 30 jaar blijkbaar niets aan gedaan want ze blijven boos. Ze blijven het beu. Vele mooie verhalen, voorwendselen, beloften, prietpraat, miskleunen, leugens. Alsof ze bewust de rode loper uitleggen voor Zwarte Zondag 2.0. Dat kan niet de bedoeling zijn. Toch?

De politiek in belgië is eigenlijk heel simpel. Van zodra je aan de macht komt, er tegenaan schurkt of soms mee in het bad getrokken wordt om de meubelen te redden, help je mee om regels, theorieën, rekenschema’s en dergelijke te bedenken om er de volgende keer opnieuw bij te zijn, ongeacht de verkiezingsuitslag en signalen van de stembus. Er simpelweg bij zijn. De hersenkronkels van een gepaste uitleg daarvoor verzinnen moet tot je standaardvaardigheden behoren.

De huidige monstercoalitie is er een treffend bewijs van. De coalitie van verliezers. De coalitie van de irrelevanten. De coalitie van politieke kleuters.

Bart De Wever speelt heimelijk dat spel mee. Pars pro toto. Ja, Dries Van Langenhove zetelt als onafhankelijke bij het Vlaams Belang in de Kamer. Maar de heer Van Langenhove is het Vlaams Belang niet. De enkelingen waarmee er zich een ‘probleem’ stelt, kunnen toch voer zijn voor een gedegen onderhandeling? Als beide partijen echt willen, vallen die geheid tussen de plooien van een compromis. En een compromis moet mogelijk zijn. N-VA leek zelfs zo goed als rond met de PS.

Stop nu toch eens met die schoten voor de boeg, de maneuvers om de boot af te houden en kies resoluut voor hetgeen waarop Vlaanderen recht heeft en al zolang op wacht.

Sorry, dit artikel zit blijkbaar achter een betaalmuur. De schrijfster vraagt zich het volgende af: “Je zou deze mensen echte vragen willen stellen in plaats van de “eerder wel of niet akkoord” van een enquête. Zoals: zouden ze meer in de Chinese president Xi Jinping vertrouwen dan in onze politici? In Vladimir Poetin? Of Kim Jong-un? Misschien hebben ze niet echt over hun antwoorden nagedacht, maar ook dan is het allemaal heel pijnlijk. Want dit betekent dat mensen liever gedwee luisteren naar één politicus dan dat zij zelf slechte politici naar huis sturen, nochtans de essentie van een democratie.” (HBVL 5/10/21)

En laat dit nu net het probleem van belgië zijn. Hoe er ook gestemd wordt, de politici verzinnen telkens hun eigen regels en constructies zodat het altijd dezelfden zijn die het voor het zeggen hebben. Posten pakken heeft voorrang op inhoud. We leven in een schijndemocratie waarin de burgers stemmen en de politici kiezen.

Wat dachten de liberalen… na zoveel gesjoemel bij de sossen door de jaren heen kunnen we echt niet achterblijven. Topje van de ijsberg. Politici… een pathologische leugenaar is nog eerlijker.

We wensen iedereen een fijne nationale feestdag!

Heer, laat het prinsenvolk der oude Nederlanden
Niet ondergaan in haat, in broedertwist en schande;
Maak dat uit de oude bron nieuw leven nogmaals vloeit,
Schenk ons de taaie kracht om fier, vol vroom vertrouwen,
Met nooit gebroken moed ons land herop te bouwen;
Tot statig als een eik voor U ons volk herbloeit.

Pasen staat voor de deur. Het belangrijkste christelijke feest van het jaar. Er wordt herdacht dat Jezus gekruisigd werd en daarna weer opstond uit de dood. Of het een historisch feit is, speelt van geen belang. Het dient als metafoor voor rehabilitatie. Het terug opnemen in de maatschappij van een onterecht veroordeelde. Een blijk van acceptatie als het ware.

De wederopstanding was echter niet de enige truc die Jezus uit zijn mouw schudde. 39 dagen na zijn ontwaken werd hij ten hemel opgenomen. Een mirakel waarin hij het schopt van verschoppeling en terdoodveroordeelde tot troonbekleder langs zijn Vader. Het nec plus ultra. Het hoogste goed. De ultieme bevestiging dat hij verkeerd beoordeeld en veroordeeld werd door de plaatselijke gezaghebbers.

Zou Sihame El Kaoukibi hopen op een gelijkaardig verhaal? Er is nog geen rechtsspraak geweest, dus we spreken hier met twee woorden. Maar zou ze er toch niet stiekem op hopen? Veroordeeld is ze al. Door de publieke opinie, door haar partij, … De inertie van de rechtsgang in belgië zal haar kruisiging net iets langer laten duren dan die van Jezus. Een periode waarin ze haar verdediging en wederopstanding in alle stilte kan voorbereiden. Een tijdelijke stop van haar acteerstukjes op sociale media is meer dan welkom.

Na de kruisiging zal blijken dat er inderdaad enkel maar sprake is van slordigheden in de boekhouding. De honderduizenden afgeleide subsidieëuro’s werden privé niet zomaar besteed aan keukens, slaapkamerkasten en dies meer. Neen, dit paste allemaal in haar geheime, uitgekiende meesterplan: de werken van barmhartigheid! De keukens dienen ingezet te worden om de dorstigen en hongeren te laven. De slaapkamer om vreemdelingen te herbergen. Een toppertje, onze Sihame.

In een vierdelige documentaire op VRT zal het leven beschreven worden van Sihame. Van kansarme jongere tot sociale ondernemer. Een niet aflatende focus op diversiteit, het activeren van de kanslozen, bewustmakingscampagnes om anderen in dezelfde richting te doen bewegen. Kortom, een moeder Teresa die timmert aan het Vlaanderen van morgen. De heiligverklaring staat in de sterren geschreven en ze zal schitteren aan het firmament. Een tenhemelopneming bij de groten der aarde. Gandhi, Martin Luther King, ruim plaats.

Of komt ze uiteindelijk toch in een ander rijtje der groten terecht? Stéphane Moureau, Karel Pinxten, Willy Claes, Freddy Vreven, Leo Delcroix, Guy Coëme, …

Tja, wie gelooft er nu nog in de paashaas? Uhm, paaskonijn.

Hij heeft blijkbaar niet direct de meest fijnbesnaarde commentaren op (de uitwassen van) de homogemeenschap en nu dus ook geen zitje in het VAF. Hij heeft echter wel mooie liedjes.

Sihame El Kaouakibi neemt Johan Vande Lanotte onder de arm om haar zaak uit te spitten. Lees hier meer.

De keizer van de belangenvermenging vindt geen sporen van zelfverrijking maar enkel van een ‘slordige’ boekhouding. Wie had dat kunnen denken…

We hebben net een weekje vriesweer achter de kiezen. De uitgelezen kans voor de heren en dames politici om zich eventjes terug te trekken uit de sleur van alle dag en zich te verwarmen aan een gezellig haardvuurtje. Zich even niets aantrekken van de hele Covidstress en het zonnepanelendebacle. Of toch? Een houtvuurtje van vier uur stoot evenveel fijnstof uit als een rit Brussel-Moskou leerden we. Het zal een gaskacheltje geweest zijn dan. Nog een laatste keer genieten vooraleer men daar ook verplicht vanaf moet.

Een aantal van hen hebben blijkbaar iets de dicht tegen het vuur aangeschurkt want het wordt hen duidelijk te heet onder de voeten. Door hun aaneenschakeling van slechte beslissingen, wanbeheer en zelfbediening – een zich eeuwig herhalend feit als het ware – voelt men stilletjes de bui van 2024 al hangen. Het spook van de marginalisering van de traditionele machtspartijen doemt als ongrijpbaar angstidee op uit de poel van politiek verderf.

Maar daar is Bart De Wever. De redder des vaderlandsche poliktiek!?Aan iedereen die het horen wil, proclameert hij de wens om een centrumrechts blok te vormen. Een fenix die herrijst uit de assen van de mislukte pogingen uit het verleden. Een reddingsboei voor de verguisden, de postjespakkers en irrelevanten. Voor hemzelf het zelfverzonnen excuus om, indien de verkiezingsuitslag 2024 het toelaat, een unieke samenwerking met het Vlaams Belang te omzeilen.

“Er zijn te veel partijen. Dat is ongezond.” – Bart De Wever in De Zondag

Door terug te grijpen naar het idee van een centrumrechts blok, in de hoop dat de linkerzijde hun geschillen bijlegt en in een zelfde verhaal stappen, probeert hij op een propere manier een cordon te leggen door middel van een mathematische vooruitziendheid. Waar het originele cordon een anti-Vlaams Blok operatie was, vooral gericht op het verhogen van de kansen van de ‘democratische’ partijen door uitsluiting van een gedeelte van het kiespubliek om zo toch nog deel te kunnen nemen aan de macht, is het cordon 2.0 dat in de maak is zo mogelijk nog erger. Het lijkt erop dat dit De Wevers strijdplan is om in de eerste plaats te verzekeren dat het Vlaams Belang aan de zijlijn moet blijven en in tweede instantie pas, door gebrek aan alternatief, zelf aan de macht te komen.

Naar de verkiezingen trekken met twee grote centrumblokken en in de marge twee andere partijen, PVDA en VB, bewerktstelligt een twee partijenstelsel in de feiten, met het rechtse centrumblok als grootste component. Als dat plan lukt, heeft De Wever het de facto voor het zeggen, danst links naar zijn pijpen en worden de anderen buitenspel gezet. In Vlaanderen heeft hij op die manier iedereen aan zich gebonden. Federaal zet het de deur open voor een monstercoalitie waar de Vivaldi-mislukking de voorbode van is. Een coalitie die het voortbestaan van belgië zal bestendigen met als zoethouder een meer doorgedreven federalisme. Is dit nu werkelijk een einddoel?

Het schrijnende aan deze evolutie is dat indien we als Vlamingen ooit een zeg over onze eigen koers willen hebben, een stem voor N-VA in dit verhaal een verloren stem is. Een stem die verloren gaat in een consensusmeerderheid. Een stem voor grootse ideeën maar in zeker geval geen stem voor een onafhankelijk Vlaanderen.

Bij deze dan ook een warme oproep aan zowel N-VA als Vlaams Belang. Maak beide jullie huiswerk. Zoek de gemeenschappelijke drijfveren. Trek elkaar mee in bad. Niemand moet daarvoor zijn eigenheid verliezen maar er moet wel samen gesprongen worden. Eendracht maakt macht, weet je wel.